Ruth van der Waall-Schaeffer,
juni 2022
Ik begrijp wel waarom Prediker bij de wijsheidsboeken hoort. Prediker was iemand die naar mensen keek, en zo tot allerlei gedachten kwam. Hij heeft gezien hoe mensen keihard werkten, zichzelf voorbij holden, burn-out raakten avant la lettre. Hij heeft het verdriet van mensen gezien, gezien dat liefde overging en mensen met brokstukken achterbleven. Prediker zegt: ‘het leven is kort, het bestaan is leeg en vluchtig en je zwoegt onder de zon, dus geniet op elke dag.
Dat kleine woordje ‘dus’ is veelzeggend.
Kijk niet naar alles wat je nog eens wilt bereiken, want dan kijk je alleen maar naar morgen en overmorgen. Dus: Geniet van wat vandaag op je weg komt. Van kleine dingen. Ik denk dat Prediker overigens ook naar Mozes heeft gekeken om tot dit inzicht te komen. Mozes die een vuur ziet opvlammen uit een braambos die niet wordt verteerd. En hij hoort een stem: ‘Kom niet dichterbij, trek je schoenen van je voeten, want de plaats waarop je staat is heilige grond.’
Marc-Alain Ouaknin, een Joods Franse filosoof zegt hierover: ‘Ook deze tekst wordt niet verteerd, want de betekenis is oneindig. Je kunt de tekst over dit brandend braambos steeds opnieuw ervaren, steeds opnieuw lezen. En steeds opnieuw kun je zeggen (net als Mozes) ‘hier ben ik’ en steeds opnieuw kun je dan een stem horen die tegen je zegt: ‘doe je schoenen uit, knoop je veters los, ontdoe je van alles wat knelt en dicht maakt, en afsluit.’
Als je dat doet, veters los, schoenen uit, je losmaken van wat knelt en afsluit: dan kun je vandaag genieten van het kleine onder de zon. Letterlijk zag ik kinderen dit onlangs doen om in een miroir d’eau, een waterspiegel, te kunnen spetteren. Het genieten spatte eraf. De vraag die ik me achteraf stel is: waarom deed ik niet hetzelfde…. veters los, schoenen uit, ….de waterspiegel in …
verzenden...