Overdenking


Ruth van der Waall-Schaeffer

DEMAIN JE RECOMMENCE

Een vader gaat met zijn zoontje naar de dierentuin. Daar komen ze voor een heel grote kooi waar olifanten staan. Bij de kooi hangt een bordje: deze olifant is 95 jaar oud. Het jongetje zegt ‘Maar wat heeft hij die 95 jaar gedààn?’ Want dat is het belangrijkste. Wat heb je gedaan!

Een nieuw jaar is, overal en bij iedereen, een tijdstip van gewicht. Het maakt niet uit of het nu een nieuw schooljaar is, een begin van een nieuw kerkelijk seizoen, of als je aan een nieuw levensjaar begint, het is een markeringspunt. Misschien herkent u de behoefte even stil te staan en rond te zien. Dat deden we ook op de zondag van de rentrée op de boerderij van Albert Koning: wat heeft de gemeente gedaan het afgelopen jaar, wat niet, hoe staan de financiën ervoor, en hoe overleven we met of zonder dominee. Een jaar, het is weinig en het is veel. Er is gelachen, gehuild, verlangd, gestampvoet, hoeveel keer had je een bonzend hart omdat je iets moest zeggen waar je tegenop zag.. hoe vaak heb je wakker gelegen… Tijd van terug zien: wat hebben we gedaan… en tijd van vooruitzien… wat gaan we doen!

“Demain je recommence”, zingt de Franse zanger Guy Béart. “Morgen begin ik opnieuw.” Voor de ERN Parijs staat een nieuw kerkelijk jaar voor de deur. En of we nu protestants of katholiek zijn, of dat we niet precies weten of en hoe we geloven, de vraag die op ons toekomt is dezelfde: wat kan ik als echt mens doen voor medemensen, voor de schepping…hoe kunnen we ontdekken wat wezenlijk is in het leven van alle dag? Pasklare antwoorden zijn er niet te geven. Leven, proberen te geloven is iets van ons samen, is een relationeel gebeuren. Elkaar vragen stellen ‘ hoe doe jij dit, hoe vind jij vertrouwen, hoe lukt het jou om elke dag weer uit je bed te komen? Bij proberen te geloven gaat het vooral om hoe en minder om wat. Hoe sta je in het leven… Elkaar vragen stellen èn elkaar verhalen vertellen. Ook die vanuit de Bijbel. Om ons aan te spiegelen. Want het zijn levens van mensen zoals u en ik. Het is eigenlijk gewoon mooi dat we samen in verbondenheid een nieuwe bladzijde mogen gaan vullen.