“Re-creatie”


Ruth van der Waall-Schaeffer

Recreatie. In deze tijd van het jaar een veelgehoord woord. De sport-en zakenwereld speelt handig in op de behoefte “eruit te willen zijn”. Toch is het woord “recreatie” een begrip waar je langer bij stil zou moeten staan. Re-creëren: een heel Bijbels gegeven. In hoofdstuk 31 (vers 17) van het boek Exodus wordt van God gezegd: Hij hield op met werken en kwam op adem. Dat wil zeggen: Hij werd verfrist (in de Franse Bijbel, vertaald door André Chouraqui, staat“Il a chômé et soufflé”). Na zes dagen waarin Hij hemel en aarde had geschapen (gecreëerd), rustte Hij op de zevende dag. Je zou kunnen zeggen “recreatie na creatie”. Weer op adem komen, onszelf die rust gunnen. Herboren worden is soms nodig, want het leven snijdt ons af en toe de adem af. Verdriet, teleurstelling maken ons tot benauwde, verslagen mensen. Bovendien moeten we ons ook bevrijden van de sleur van alle dag waardoor we aan het mooie van Gods schepping voorbijgaan.

Een groot loflied op de schepping is Psalm 8. Het lijkt alsof de dichter recreëert. Hij (zij) staat stil. En laat diep tot zich doordringen hoe bijzonder de Naam is van degene die dit alles tot stand heeft gebracht. De psalmist kijkt omhoog en om zich heen, vol verwondering dat de mens, als Gods partner, over de aarde mag heersen. Dat houdt niet in dat de mens als een baasje/bazinnetje zich de aarde mag toe-eigenen of er roekeloos mee om kan gaan. De schepping moet juist omarmd worden door ons, gekoesterd, een plaats waar mensen kunnen recreëren, tot zichzelf mogen komen.

Als wij dienstbaar zijn aan de aarde, is de aarde ons ten dienste omdat de mensen dan mogen genieten van de vruchten die zij ons geeft. Tijd nemen, ruimte zoeken, stilte, om Gods Adem, zijn creatieve kracht binnen te laten stromen. Of je nu uit bent of thuis.

Ik wens u een re-creatieve zomertijd toe!