Op zondag 5 november, de zondag na Toussaint / Allerheiligen, willen wij de namen in herinnering brengen van hen die zijn overleden.
In de ruimte van de kerk zijn wij samen verbonden door aloude rituelen. We willen een kaars aansteken voor hem/haar die overleden is en ons dierbaar blijft. Zo’n lichtje staat voor ‘aandacht’: aandacht voor wie gemist wordt, voor herinneringen die blijven, voor dankbaarheid. Her-inneren als opnieuw aanwezig brengen in ons diepe innerlijk, in onze persoonlijke beleving èn in de beleving van de gemeenschap. Ook ontsteken we een kaars voor hen die onbekend en ongekend zijn gestorven.
Het thema van de kerkdienst is ‘De kunst van leven en sterven’. Leven en sterven: ze zijn niet van elkaar te scheiden. De psalmregel uit psalm 90 ‘Leer ons zo onze dagen tellen…dat wij komen tot een hart vol wijsheid’ is zo nodig, voor jong en ouder.
Na de dienst willen we met elkaar napraten, naar elkaar luisteren.
In het indrukwekkende, prachtige prentenboek ‘Doodgewoon’ (auteur Bette Westera) las ik onderstaand gedicht. Het raakt aan de kunst van leven en sterven
Als je nou eens niet kon sterven,
zou je dan op zwemles gaan?
Van de hoge duikplank duiken?
Zeilen zonder zwemvest aan?
Op de hoogste bergen klimmen?
Op de smalste richels staan?
Langs de diepste kloven lopen?
Was daar dan nog wel wat aan?
Als je nou eens niet kon sterven,
was vakantie dan nog fijn?
Zou je je nog steeds verheugen
op dat reisje met de trein?
Zou je van het strand genieten?
Van de zee, de zonneschijn?
Van de ijsjes, van de frieten?
Zou je dan gelukkig zijn?
Van harte willen we u / jou uitnodigen voor deze dienst en het gesprek daarna.
De kerkdienst wordt tevens via YouTube uitgezonden (zie ernparis.fr) .
Aanvang : 9u45
Adres: 172 Bd Vincent Auriol, 75013 Paris (Métro Place d’Italie)
Namens de Kerkenraad,
Ruth van der Waal-Schaeffer
verzenden...