Ds. Ruth van der Waall-Schaeffer
CONFINEMENT – ADVENT – ONZEKERHEID – KERST EN… HOOP
Wij leven in een onzekere periode,sommigen leven met angst om hun gezondheid, sommigen met angst om hun werk kwijt te raken, weer anderen… vult u zelf maar aan.
We zijn verplicht overal de juiste afstand tot elkaar te bewaren, we mogen niet te ver buiten de deur. Alle maatregelen hebben gevolgen voor ons sociale en kerkelijk leven. We zien elkaar niet ‘live’.
We beleven‘une vie masquée’.
Met onzekerheid gaan we de Advent in. Ook de Advent is min of meer een tijd van ‘confinement’, van gemaskerd leven, van verborgenheid. Wie en wat kunnen we verwachten? Kunnen we dichterbij liefde en vrede komen, dichterbij de ander als we elkaar niet meerecht in de ogen kunnen kijken? Durven we figuurlijk gezien onze maskers af te zetten?
Op weg naar Kerst gaan we vanuit het donker op weg naar het licht. Elke zondag steken we een kaars meer aan die ons eraan herinnert dat er hoop is zolang er mensen zijn die blijven vertrouwen dat er in de donkere wolken Licht kan doorbreken. We vieren de hoop met Kerst, waarin ook ruimte is voor onze tranen om de pijn, de angst, het verdriet dat in het afgelopen jaar – mede door Corona – verstopt zat achter onze maskers.